Ulus Baker - Kum Güzeli

En elde edilmemiş şiirdin sen.
Kuşluk vakti yazılanlardan.
Bıkkın bir rahibin, bir sabah,
yorgun bir vezirin, akşamın alacakaranlığında
muhtemelen yazacağı.
Masadan doymadan kalkmış gibi okunmalı,
güzelsin…

Uzaktan zor seçilebilir bir harf
Hayır hayır!
Şimdi anlıyorum…
Gizli bir rakam, Kabala’da kumun üzerine çizilen.
Çöldeyiz ve başka bir yerde değiliz,
ama güzelsin…

Dansederken göğüsleri sallanan kadınlardan,
karadelikleri saatlerce uçuşup duranlardan,
sessiz sitemleri kargaşada bile belli olanlardan,
tırsma öyle kolay kolay…
Öyleyse bu bir nasihat,
çünkü güzelsin…

Onlar bitecekler:
Çizgi roman gibi kolayca,
tatile çıkarken boşanan yağmur gibi apansız,
menemen pişirmek gibi aceleyle
hâlâ güzelsin…

İskemle hasır ve ayaklarında yatay,
ayaklarını dizlerini böğrüne çekmeye razı olarak
basabileceğin yatay tahta çubuklar.
Rahatına düşkün keyiften uzak Osmanlı,
“effendi”sinin (ephendi?) garip kahvehane illeti bu iskemleler
Otur o illete gerçekten,
çekinmeden, sereserpe...
orada güzelsin…

Yılgın geçilir sokaklardan,
kuş gibi değil,
işportacı kertenkeleler gibi de değil…
Ağır aksak, akşam dörtten sonra yaz günü
Akşam mı?
O kayıtsızdır.
Bildiği gibi değişir, geçer, gider,
güzelsin…

Kes kulakları,
geçir bir sicime…
Ama kaybetme
Başka ne göstereceksin savaşa dair?
Kara delikler işitmiş bu öyküyü!
Islanarak,
Ama güzeller…

Kalp kalbe karşı
Bir arkadaşın evinde
Çiçekmiş
Hemen uzmanı geçindim.
Ah! O güneş ister.
Ah! Bol su asla olmaz.
Oysa hiç anlamam çiçekten,
Devetabanını pazı sanabilirim.
Neden yaptım bunu?
Çiçeğin adı sardı beni
Çünkü güzelsin…

Sözlerine delik kulağım,
Özürlere sağır,
Kör bir kuyu olacağım,
Sen ise, güzelsin…

Güzel sözcüğünü senden başkasına lâyık göremem
Ama bir önceki cümlede görmüş olabilirim,
Aldırma, güzelsin…

Mikroskop mucidi Leeuwenkoek,
dostu ressam Vermeer’e,
“su böyle işte ve başka türlü değil” demiş…
Bir öpüş damlasında milyarlarca gözle görülmez yaratık
Ressamın tarafını tutuyorum,
Çünkü, güzelsin…

Birkaç tel beyaz
Bizi gazlamaz
Sakınmazsın görüntünü, biliyorum
Çünkü güzelsin…

Mikroskopun mucidi Leeuvvenhoek,
aynı günde doğdukları,
hep komşuluk yaşadıkları dostu ressam Vermeer’e
bir su damlası gösterip,
“su işte böyle ve değil başka türlü” demiş…
Bir öpüş damlasında kanyuvarları,
Mucidin tarafım tutsam da
Sen güzelsin…

Teleskopla bulamadım,
Mikroskopla bulacağım.
Ayın yüzeyinin de bir dokusu var elbet;
Gözenekler, sivilceler...
Onlarla çok güzelsin…

Neo-liberalizm, ruhçuluk, tarikat,
entellektüel, ordu, çok-insansız şirketler,
öykü yazarları, kestaneyi çizdirenler, uzaktan bakanlar,
Şemdinliler, tavşan falcıları, kurban sömürgenleri,
onmaz kuşkuculuk, araba tamircileri,
taksitle alın tutkumu, hadi
Kazık ve pazarlık…
Ama son kumarım sensin,
Sen, güzelsin…

Sen, güzelsin
Kuraldışı,
Bastıbacak,
Minicik,
Ama sen, güzelsin…

Kapımın eşiği,
gözümün bakışı,
son ruhsal tatil,
duruşum,
bozuluşumsun…
Pazarlık etmem.
Markette yoksun,
Reklamın yok!
Gerçekten,
Güzelsin…

Kedi sakladım senden, öykü sakladım, belki bunu da saklayacağım
İhanet
Ama sen, güzelsin…

Ruhumu saran sacayağı,
gözümün bağı,
son ruhsal kaatil,
ölümüm,
mahvoluşumsun…

Cazgırlık etmem… Gönlünde yokum… Aşkımız, yok! Gerçekten… Güzeldin…