Oktan Erdikmen - Aşkın ve Savaşın Yüzleşmeleri

Yazık! Kapı açık yatmışım ömrüm boyunca, fark etmedim.
Üşüdüm yağmurda titreyen köpekler gibi. 

Neden kimse örtmedi üstümü? Tabii ya babam ölmüştü. 

Neden açmadılar kaloriferleri ve havasız kaldığımda üstten de olsa aralamadılar pencereleri? Tabii ya annem ölmüştü. 

Sen ölmüştün. Başkası dert etmedi konuşamayışımı. 
Baktım, ıslaktım, açtım ve geri kalan herkes acıyarak başıma kakmıştı.
Aylarca tavana bakıp ağlayışımı. 

Ondan küskünüm herkese
Ve ne kadar canın sıkılsa da ne olur sorma 
Zaten kaç kişi anlıyoruz birbirimizi?

Nereye gidiyor toprağa gömülen, 
Yakılan ya da otopsi masalarında örtbas edilen cinayetlerin ruh hâlleri?

Sasha, neden öldürdün o fırıncıyı söylesene?
Değer miydi, poponu elledi diye 15 sene bir hücrede nefessiz kalmak? 
Üstelik Almanlar ortalığı karıştırmasalar bir daha bir daha 
Çiş kokulu bir rutubetin içinde debelenecektin hâlâ.

Neyse ki değerdi ve şanslıydın bir havalandırma boşluğu yerine 
Çamur ve kan içinde bir siperde geberdin, umutla. 

Bayrak dikecekler toplu mezarının başına 
Yüz yıla kalmaz imara açılınca indirmek üzere. 

Sense dirilmeyeceksin. 
Kozmik zaman dilimlerinde ne önemsiz kimin ne zaman öldüğü.

Hesaplar hesaplar, darphane müdürlerinin yazdığı muhteşem şiirler, kırlangıçlar, lokman hekim, şahinler, kartallar, atlar…

Paşaların vicdanları ve ahde vefalar, faturalar, paralar, vergi kaçakçıları, rüşvetçiler ve yakınlarını kaybedince aşırı üzülen hassas insanlar, hepsine çok acıyorum. Sen hariç.

Sana acımıyorum ve sen ölünce kimse de bana acımıyor.
Ve futbol hayattaki önemsiz şeylerin en önemlisi diye biliniyor.

Neden söylemedin ölmeden söylenmesi gereken tüm sözleri?

Sen şimdi yaşamalıydın Kleopatra 
Şimdi üstüne para verecektin hayatta kalmak için
Kendini değil, pis bardakların temizlendiği banyo havlularını asacaktın duvara

Ve sen çocuk, senin ne işin var burada, annen baban neden büyütmediler seni?
Ama üzülme, insan düşe kalka öğreniyor kendi kendine de büyümesini

İçim ve ayaklarım üşüyor her zamanki gibi
Kaloriferler cayır cayır yanıyor
Yorgan, mont var ve sen yoksun. 
Sabah uyandığımda yoktun sen zira kalmadın ki bu hücrede hiç 
Öldürmedin ki kimseyi
Sevmedin ki başka birini bu kadar çok

Bir sürprizim olacak sana kendini tut 
Yıllar sonra ilk defa ve galiba ve galiba öyle değil mi 

Peki ya sen kendini neden tavana yapıştırdın?
Neden vaftiz olup bu aptal yerden çıkmadın
Bu gurur ne işe yarar?
Gurur ne işe yarar aşkta ya da savaşta?

Seni sevdim dünyanın en adi, en gurursuz aşığı gibi
Sevdiğim bir limana yaklaşan mülteci botu gibi
Param yok, az bir şey kalmıştı verdiğin harçlıklardan 
Dolu yağıyor ve bütün mülteciler komünisttir aslında
Ya da en azından çoğu komünisttir ya da olması gerekiyordur bir şekilde
Üstelik sana yalakalık olsun diye de değil
Robotlar işlerini devralana ya da geçici bir ikâmet izni mührü basana kadar 
Kaybolan pasaportlarına bakana kadar
Sahte isimler bulana kadar

İyi kötü bir falafel dükkanı açana 
Vergi dairesi ile karşı karşıya kalana kadar, sonrası meçhul
Çocukları avukat olana kadar
Ya da bankacı ve mühendis, ya da herhangi bir önemsiz dişlisi bu kölelik düzeninin

Sen bunları birer birer çiz 
Neticede birilerinin ödemesi lazım kiramızı
Kıskançlıktan iptal ettiğin siparişlerin telafisi
Neden çizmiyorsun, suç işlemedin ki

Görünmeyen boyalarının üzerine iftiralar yapışmış
Alışverişte sınır var kafana göre alamazsın
Kahvenin tortusuyla, sigaranın isiyle çiz

Sen beni sev, yapraklar ve güller savrulsun hiçbirine inanmayalım
Yağmur olsun gökyüzüne karışsın,
El ele tutuşalım ve sadece ikimiz yaşayalım 
Toprak altındaki sevdiklerimizin acısını

Yaşayalım ve belki onlara da anlatalım
Onlar da yaşasınlar çünkü acımaz dünyanın tüm neşelerinden habersiz 

Sen çiz ama zamanında bitirme ne olur
Arayıp ne oldu diye sorsunlar
Bahaneler uydur tam satacakken hem de tam satacakken
Gong havadayken buruştur at ve hatta yak önce göğe, sonra denizlere, göllere
Sonra okyanuslara ve çöllere karışsın mutsuzluğumuz 
Batan bir geminin kaderi gibi umutsuzluğumuz 

Haksız yere bir yere gelen kaç kişiyiz?
El kaldırın ömrümüzün kalanında beraberiz
Güle oynaya yepyeni acılar çekeceğiz

Acılar, mutluluğun değerini bildirir
Aksi hâlde bir hayattan söz edemeyiz

Suçsuz yere sevdim seni
Devrilen bir mülteci botundan
Kurtulsa iyi olan ama neticede her halükarda ölen
Kozmik zaman dilimindeki bir çocuk gibi

Zamansız, mekansız, Tanrısız ve insansız.
Sevdim seni.