Oktay Rifat - Elleri Var Özgürlüğün

1 

Köpürerek koşuyordu atlarımız 
Durgun denize doğru.

2 

Bu uçuş, güvercindeki, 
Özgürlük sevinci mi ne! 

3 

Öpüşmek yasaktı, bilir misiniz, 
Düşünmek yasak, 
İşgücünü savunmak yasak! 

4 

Ürünü ayırmışlar ağacından, 
Tutturabildiğine, 
Satıyorlar pazarda; 
Emeğin dalları kırılmış, yerde.

5 

Işık kör edicidir, diyorlar, 
Özgürlük patlayıcı. 
Lambamızı bozan da, 
Özgürlüğe kundak sokan da onlar.

Uzandık mı patlasın istiyorlar, 
Yaktık mı tutuşalım. 
Mayın tarlaları var, 
Karanlıkta duruyor ekmekle su.

6 

Elleri var özgürlüğün, 
Gözleri, ayakları; 
Silmek için kanlı teri, 
Bakmak için yarınlara, 
Eşitliğe doğru giden. 

7 

Ben kafes, sen sarmaşık; 
Dolan dolanabildiğin kadar! 

8 

Özgürlük sevgisi bu, 
İnsan kapılmaya görsün bir kez; 
Bir urba ki eskimez, 
Bir düş ki gerçekten daha doğru.

9 

Yiğit sürücüleri tarihsel akışın, 
İşçiler, evren kovanının arıları; 
Bir kara somunun çevresinde döndükçe 
Dünyamıza özgürlük getiren kardeşler. 
O somunla doğrulur uykusundan akıl, 
Ağarır o somunla bitmeyen gecemiz; 
O güneşle bağımsızlığa erer kişi. 

10 

Bu umut özgür olmanın kapısı; 
Mutlu günlere insanca aralık. 
Bu sevinç mutlu günlerin ışığı; 
Vurur üstümüze usulca ürkek. 

Gel yurdumun insanı görün artık, 
Özgürlüğün kapısında dal gibi; 
Ardında gökyüzü kardeşçe mavi!