Ferhan Şensoy - Topluma Dimdiklikler

Bilimsizleşmek.
Bilimsizliğe gitmek istiyorum kimi zaman
Gidiyorum da.
Ufacık mutluluklar düşümde
Kocamanlarımızdan iri
Atomsuz, Vietnam'sız mağaralarda
seksi düşünüyorum
yani her şeyi.
İsa'yı falan diriltiyorum
Çılgın ve hızla en eskiye
Musa'yı falan diriltiyorum
Çılgın ve hızla en eskiye
Bilimsizleşiyorum.
Güllerden konuşuyoruz
bir gün
Havva ve ben
Doğadan yaşamadan
Bilimsiz ve duygulu ve kravatsız
yaşıyoruz.
Yargıçlar.
Yargıçlar ki hiç sevmem
Yarın beni yargılayacaklar
Acınma dilenmeden, kabullenip suçumu
tüküreceğim yüzlerine
yaramadıklarını yargılamaktan başka bir işe
Korkmuyorum
Önce çok korktum
Suçsuzum. Bilmiyorlar. Suçsuzum
Yarın beni yargılayacaklar
kitap okuyorum.
Üstü tozlu bir kitap.
Kapısı az açılan bir kitaplığın
keneflerden daha loş
en dibinde yatıyordu bir kitap
Ve bir köşede
bakıyordu resimlerine bir derginin
ama yalnız resimlerine
bıyıklı ve bacakları sakallı bir kadın
kitabı aldım
Okumak
Okuyup tanımak için
bu okumak ve anlaşılmak için yazılmışı
Kitabı aldım. Çıktım.
Diyorlar ki çaldım.
Uyuşup göçmekliğimiz
Çökeliriz en alta
Üstte kalır herkesler
Başka bir evrene giderim ben
Sağdan dolaşır kalın izmarit
Başka bir evrene göçeriz biz
Çekemezler içinde kalanlar,
bu kazan diplinin dışına
çıkışımızı
Yasaklarlar, kısıtlarlar mutluluğumuzu
Sakalımıza takılır, saçımıza takılır, çekerler
Çeksinler
Gitmiyoruz ki!
Üstte kalır herkesler
Çökeliriz en alta.